Διαβάστε περισσότερα σχετικά με το τι πρέπει να κάνετε εάν έχετε AFib μετά την αφαίρεση σε αυτό το άρθρο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που συνεχίζουν να αγωνίζονται με επεισόδια κολπικής μαρμαρυγής, ακόμη και παρά τις προηγούμενες διαδικασίες όπως αφαίρεση. Πολλοί άνθρωποι έχουν περάσει από αυτό, και ίσως έχετε περάσει κι εσείς από αυτό, όπου έχετε ήδη περάσει μια εμπειρία από μια διαδικασία κατάλυσης, περάσατε μερικές φορές και μια δύσκολη περίοδο ανάρρωσης, και στη συνέχεια ανακαλύψατε ότι εξακολουθείτε να έχετε επεισόδια του κολπική μαρμαρυγή. Ας ελπίσουμε ότι τα συμπτώματα είναι καλύτερα από ό,τι ήταν πριν από την αφαίρεση, αλλά είναι πιθανό ο έλεγχος σας να μην είναι τόσο ικανοποιητικός όσο θα θέλατε να είναι.

Τάσεις

Βοηθάει ο βηματοδότης το AFib; Κατανόηση του ρόλου στη διαχείριση του καρδιακού ρυθμού

Μπορεί η κολπική μαρμαρυγή να επανέλθει μετά την αφαίρεση;

Σε αυτό το άρθρο θα συζητήσω μερικούς από τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι έχουν ακόμα AFib μετά από μια διαδικασία κατάλυσης και τι μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε το ποσοστό επιτυχίας μιας διαδικασίας κατάλυσης. Όταν πρόκειται για τους λόγους για τους οποίους μια διαδικασία αφαίρεσης δεν λειτουργεί, θα τη χωρίσω σε τεχνικές αστοχίες καθώς και σε αυτό που θα έλεγα «κομμάτια του παζλ που λείπουν».

 Όταν πρόκειται για τεχνικές βλάβες, αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι υπήρχε μια ατελότητα ή ένα πρόβλημα με την ίδια τη διαδικασία κατάλυσης. Μπορεί να οφείλεται στο ότι οι περιοχές αναπτύχθηκαν από την αρχική διαδικασία, για την οποία θα συζητήσω περισσότερο παρακάτω, ή μπορεί να φταίει ότι δεν είχε αφαιρεθεί αρκετή ποσότητα εκείνη τη στιγμή.

Τεχνικά Θέματα Απομόνωσης Πνευμονικής Φλεβικής Φλεβής

Ας μιλήσουμε πρώτα για περιοχές του καρδιακού ιστού που αναπτύσσονται ξανά μετά από μια κατάλυση. Τώρα, γενικά για την κολπική μαρμαρυγή των περισσότερων ανθρώπων, ο κύριος στόχος για την κατάλυση είναι μια περιοχή που ονομάζεται πνευμονικές φλέβες, που βρίσκεται στον αριστερό κόλπο, ή στον αριστερό άνω θάλαμο της καρδιάς. Οι πνευμονικές φλέβες είναι από όπου προέρχεται το AFib των περισσότερων ανθρώπων και αυτή είναι η πιο κοινή περιοχή στην καρδιά που προκαλεί επεισόδια κολπική μαρμαρυγή. Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας αφαίρεσης καθετήρα για κολπική μαρμαρυγή, συμπεριλαμβανομένης της απομόνωσης πνευμονικής φλέβας, ρίξτε μια ματιά στο άρθρο μου σχετικά με τις λεπτομέρειες της διαδικασίας αφαίρεσης AFib. Όμως, όσον αφορά την ίδια τη διαδικασία, η στόχευση και η απομάκρυνση των περιοχών γύρω από τις πνευμονικές φλέβες προκειμένου να αποκλειστούν τα σήματα βραχυκυκλώματος που προκαλούν επεισόδια AFib, είναι ο πιο κοινός στόχος για μια κατάλυση AFib.

Ωστόσο, σε προηγούμενες κλινικές μελέτες, όταν εξέτασαν άτομα που είχαν υποτροπές AFib, που σημαίνει AFib που επανέρχεται μετά την αφαίρεση, σε εκείνα τα περιβάλλοντα όπου οι ασθενείς καταλήγουν να κάνουν μια άλλη διαδικασία κατάλυσης, ένα κοινό πράγμα που διαπιστώνεται είναι ότι οι πνευμονικές φλέβες έχουν επανασυνδεθεί ή ο καρδιακός ιστός έχει αναπτυχθεί ξανά. Γιατί λοιπόν να επανασυνδεθεί μια πνευμονική φλέβα αφού έχει ήδη αφαιρεθεί; Λοιπόν, η καρδιά μπορεί να είναι εκπληκτικά ανθεκτική και παρόλο που κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας κατάλυσης, ο στόχος του ηλεκτροφυσιολόγου είναι να κάψει ή να δημιουργήσει σκόπιμα περιοχές της καρδιάς για να μειώσει το AFib. Η καρδιά μπορεί να είναι εκπληκτικά ανθεκτική και στην πραγματικότητα να μεγαλώσει ξανά, και υπάρχουν μερικοί λόγοι που μπορεί να συμβεί αυτό.

Κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας κατάλυσης, ο ηλεκτροφυσιολόγος μπορεί να δει εάν το φυσιολογικό σήμα της καρδιάς ότι προσπαθεί να αφαιρέσει έχει αφαιρεθεί επιτυχώς και αυτό είναι αρκετά απλό να δεις έναν καθετήρα κατάλυσης. Ωστόσο, αυτό που μπορεί να συμβαίνει είναι ότι ο ιστός που προσπαθεί να αφαιρεθεί δεν έχει αφαιρεθεί πλήρως και εντελώς, μπορεί απλώς να είναι αναισθητοποιημένος ή πρησμένος μέχρι εκεί που δεν έχει αφαιρεθεί τελείως. Στη συνέχεια, με την πάροδο του χρόνου, συνήθως σε μια περίοδο αρκετών εβδομάδων, το οίδημα υποχωρεί και στη συνέχεια ο ιστός επανασυνδέεται και επανέρχεται στο φυσιολογικό, αυτός είναι ο κύριος τρόπος με τον οποίο μερικές φορές ο καρδιακός ιστός μπορεί να αναπτυχθεί ξανά.

Τώρα με τα χρόνια, η τεχνολογία που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια μιας αφαίρεσης, προκειμένου να έχουμε πιο ενδελεχείς βλάβες κατάλυσης και να αποτρέψουμε την επανεμφάνιση των περιοχών, συνεχίζει να βελτιώνεται και να αλλάζει. Αναφέρω συχνά στους ασθενείς μου ότι ο εξοπλισμός πρέπει να κάνει διαδικασίες αφαίρεσης, αλλάζει κάθε χρόνο όπως κάνει ένα iPhone, υπάρχουν πάντα νέα μοντέλα και νέες εκδόσεις εξοπλισμού που κυκλοφορούν προκειμένου να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε το ποσοστό επιτυχίας. Το πιο σημαντικό, τα τελευταία χρόνια, αρκετοί από τους καθετήρες κατάλυσης έχουν τώρα αυτό που ονομάζεται αίσθηση επαφής. Βασικά δίνει μια ανατροφοδότηση στον γιατρό για να γνωρίζει πόσο δυνατός είναι ο καθετήρας που αγγίζει την καρδιά. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να έρθετε σε καλή επαφή με μια καρδιά που χτυπά ενώ προσπαθείτε να κάνετε μια διαδικασία σε κάποιον, και έτσι αυτοί οι αισθητήρες επέτρεψαν στους γιατρούς να έρθουν σε καλύτερη επαφή με τον καρδιακό ιστό, καθώς και να προσφέρουν περισσότερα ενδελεχείς βλάβες κατάλυσης.

Ένας δεύτερος λόγος για τεχνική αποτυχία είναι, θα έλεγα ότι είναι ένα «έλλειμμα γνώσης». Αυτό είναι πιο σημαντικό για άτομα που βρίσκονται σε πιο προχωρημένα στάδια κολπική μαρμαρυγή. Όπως έχω αναφέρει στο παρελθόν, το AFib είναι μια ασθένεια που εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου, αν θέλετε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τα στάδια του AFib, δείτε το άρθρο μου για το εξέλιξη της AFib. Η κολπική μαρμαρυγή είναι μια ασθένεια που εξελίσσεται, αλλάζει εγγενώς τα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά στο εσωτερικό της καρδιάς και στο εσωτερικό του αριστερού κόλπου από όπου συνήθως προέρχεται το AFib. Καθώς οι άνθρωποι λαμβάνουν όλο και περισσότερα επεισόδια κολπική μαρμαρυγή, ειδικά άτομα που βρίσκονται σε AFib όλη την ώρα ή τις περισσότερες φορές, τείνει να υπάρχει πολύς ουλώδης ιστός ή ίνωση, μέσα στον αριστερό κόλπο. Ως αποτέλεσμα, καθώς οι άνθρωποι αναπτύσσουν πιο προχωρημένα στάδια της κολπική μαρμαρυγή, η τακτική αφαίρεση, η οποία περιλαμβάνει μόνο αφαίρεση γύρω από τις πνευμονικές φλέβες, μπορεί να μην είναι αρκετά επαρκής μόνο και μόνο επειδή η καρδιά έχει αλλάξει τόσο πολύ μετά από όλα τα επεισόδια AFib και όλη τη διάρκεια της AFib ενός ασθενούς

Πολλές φορές σε ασθενείς με πιο προχωρημένο AFib, μια διαδικασία κατάλυσης θα απαιτεί συχνά μια κατάλυση που είναι κάτι περισσότερο από τις πνευμονικές φλέβες προκειμένου να επιτευχθεί καλύτερο ποσοστό επιτυχίας. Ωστόσο, αυτό που ορίζει ότι «χρειάζεται περισσότερη αφαίρεση» είναι κάτι που δεν έχει σαφή συναίνεση σχετικά με το τι πρέπει να γίνει αυτή τη στιγμή. Έχουν γίνει πολλές ερευνητικές μελέτες όλα αυτά τα χρόνια σχετικά με στρατηγικές για τον τρόπο αφαίρεσης ατόμων που βρίσκονται σε πιο προχωρημένα στάδια του AFib και δυστυχώς όλα τα ερευνητικά αποτελέσματα δεν δίνουν σαφή συναίνεση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η στρατηγική για την κατάργηση του AFib κάποιου που ήταν σε πιο προχωρημένα στάδια του AFib, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις προτιμήσεις του γιατρού σας, καθώς και στην προηγούμενη εμπειρία των γιατρών σας. Αλλά δεν υπάρχει σαφής τυπικός ορισμός που να λέει ότι όλοι οι γιατροί ή όλοι οι ηλεκτροφυσιολόγοι θα πρέπει να αφαιρούν αυτό το ποσό ή όχι αυτό το ποσό όταν κάποιος βρίσκεται σε πιο προχωρημένα στάδια AFib. Παρά πολλές προηγούμενες ερευνητικές μελέτες, δεν υπήρξε σαφής συναίνεση. Το AFib αλλάζει τις καρδιές των ανθρώπων πολύ διαφορετικά και η μία καρδιά είναι διαφορετική από την άλλη, κάτι που είναι κατά τη γνώμη μου μέρος του λόγου για τον οποίο δεν υπήρξε σαφής συναίνεση.

Κατά τη γνώμη μου, αυτό που θα δώσει καλύτερα αποτελέσματα σε άτομα με πιο προχωρημένα στάδια AFib θα είναι να προσαρμόσουν την αφαίρεση του AFib, που σημαίνει ότι έχουν μια καλή στρατηγική για να προσδιορίσουν οι περισσότεροι, σε έναν μεμονωμένο ασθενή, τις περιοχές που πρέπει να αφαιρεθούν . Αυτό είναι πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να γίνει, και πάλι, υπήρξαν πολλές ερευνητικές μελέτες που σαφώς δεν έδωσαν απάντηση σε αυτό το ερώτημα σε αυτό το σημείο. Κάποια από το παρελθόν Κλινικές μελέτες περιλαμβάνουν πολύ περίπλοκα μαθηματικά μοντέλα για να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι προκαλεί το AFib κάθε ασθενή σε κάθε μεμονωμένο ασθενή. Αλλά και πάλι, δεν υπάρχει ακόμη σαφής συναίνεση, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι κάποια μέρα θα υπάρξει ένας σαφής, απλός, άμεσος τρόπος για κάθε ηλεκτροφυσιολόγο να καταλάβει ποιες είναι οι πιο απαραίτητες περιοχές για κατάλυση για ένα άτομο με προηγμένο AFib για να βελτιώσει το ποσοστό επιτυχίας του. με προσαρμοσμένο τρόπο.

Πώς αλλιώς μπορώ να βελτιώσω το ποσοστό επιτυχίας μιας AFib Ablation;

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο μερικοί άνθρωποι εμφανίζουν AFib μετά από μια αφαίρεση είναι αυτό που θα ονόμαζα: «χάνουν κομμάτια από το παζλ». Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που βρίσκονται εκτός της ίδιας της κατάλυσης, οι οποίοι έχουν βρεθεί ότι βελτιώνουν την ποσοστό επιτυχίας της διαδικασίας κατάλυσης επισης. Τα περισσότερα από αυτά εμπλέκονται στην κατηγορία των τροποποιήσεων του τρόπου ζωής ή της διαχείρισης άλλων καταστάσεων υγείας. Πιθανώς μια από τις πιο μελετημένες τροποποιήσεις του τρόπου ζωής που μπορεί επίσης να βελτιώσει την κατάλυση AFib είναι απώλεια βάρους. Η απώλεια βάρους είχε διαπιστωθεί ότι βελτιώνει σημαντικά το AFib, αλλά έχει επίσης βρεθεί ότι βελτιώνει το AFib κατά τη ρύθμιση της κατάλυσης με καθετήρα, για τη βελτίωση της ποσοστό επιτυχίας της αφαίρεσης Itself.

Όταν οι ασθενείς είναι υπέρβαροι, διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο για υψηλή αρτηριακή πίεση και διαβήτη, που μπορεί επίσης να συμβάλει στην AFib, καθώς και στην αύξηση του ουλώδους ιστού στον αριστερό κόλπο. Ωστόσο, τα ίδια τα μόρια λίπους, είτε πρόκειται για μόρια λίπους γύρω από τη μέση είτε ακόμη και για μόρια λίπους που αναπτύσσονται γύρω από τον καρδιακό ιστό, μπορούν όλα να εκκρίνουν ορμόνες που αυξάνουν τη φλεγμονή, η οποία μπορεί στη συνέχεια να συνεχίσει να οδηγεί σε εξέλιξη του AFib. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η απώλεια βάρους έχει αποδειχθεί ότι έχει σημαντική βελτίωση στο AFib. Και μια από τις μεγαλύτερες μελέτες διατροφής μέχρι σήμερα ονομάζεται το Δίκη LEGACY.

Κατά τη διάρκεια της δοκιμής LEGACY, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε διαδικασία κατάλυσης και έχασαν βάρος, ιδανικά πάνω από το 10% του αρχικού βάρους, είχαν τα υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας από τη διαδικασία κατάλυσης, σε σύγκριση με άτομα που υποβλήθηκαν σε διαδικασία αφαίρεσης αλλά δεν έχασαν βάρος ή έκαναν δεν αλλάζουν τον τρόπο ζωής τους, δεν είχαν πολύ καλό ποσοστό επιτυχίας. Αυτό μπορεί να είναι μια ένδειξη για το γιατί μερικές φορές μια διαδικασία δεν λειτουργεί, ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα πράγματα από την ίδια τη διαδικασία κατάλυσης. Είναι σαφές ότι μια διαδικασία κατάλυσης σε συνδυασμό με τις σωστές τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής μπορεί να κάνει μια δραματική και σημαντική βελτίωση στο AFib του ατόμου, καθώς και να βελτιώσει το ποσοστό επιτυχίας της ίδιας της διαδικασίας.

Ένα άλλο θέμα που έχει αποδειχθεί ότι έχει σημαντική βελτίωση στο AFib καθώς και ότι έχει σημαντική βελτίωση στο ποσοστό επιτυχίας μιας διαδικασίας κατάλυσης, είναι η διαχείριση της άπνοιας ύπνου. Η άπνοια ύπνου συσχετίζεται επίσης στενά με την παχυσαρκία. Στην υπνική άπνοια, οι ασθενείς συχνά σταματούν να αναπνέουν ενώ κοιμούνται, και αυτό μπορεί να συμβεί πολλές φορές και υπήρξε πολύ σαφής συσχέτιση με την υπνική άπνοια με την κολπική μαρμαρυγή, καθώς και τη βελτίωση του ποσοστού επιτυχίας μιας διαδικασίας κατάλυσης με θεραπεία άπνοιας ύπνου. Υπήρξαν μελέτες που έχουν δείξει ξεκάθαρα ότι εάν κάποιος έχει μια διαδικασία κατάλυσης και επίσης λαμβάνει κατάλληλη θεραπεία για άπνοια ύπνου, εάν την έχει, τότε αυτό το άτομο θα έχει υψηλότερο ποσοστό επιτυχίας και από τη διαδικασία κατάλυσης. Εάν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με την υπνική άπνοια και πώς επηρεάζει το AFib, δείτε το άρθρο μου στην υπνική άπνοια και την κολπική μαρμαρυγή.

Η απώλεια βάρους και η άπνοια ύπνου είναι ίσως τα πιο συχνά μελετημένα, όσον αφορά τις τροποποιήσεις του τρόπου ζωής ή άλλες καταστάσεις υγείας, όπου η βελτίωση αυτών των συνθηκών υγείας μπορεί επίσης να βελτιώσει σημαντικά το AFib κάποιου, καθώς και να βελτιώσει το ποσοστό επιτυχίας μιας διαδικασίας αφαίρεσης AFib. Υπάρχουν όμως και άλλες καταστάσεις υγείας που μπορούν επίσης να παρουσιάσουν βελτίωση, όπως η αυστηρή διαχείριση της υψηλής αρτηριακής πίεσης, του διαβήτη, καθώς και η αξιολόγηση και η ανάγκη για οποιαδήποτε θεραπεία για διαταραχές που σχετίζονται με τον θυρεοειδή για να αναφέρουμε μόνο μερικές. Αλλά θα συζητούσα με το γιατρό σας ποιες πρόσθετες τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής μπορεί να χρειαστούν για εσάς.

Τι συμβουλές λοιπόν μπορώ να δώσω σε κάποιον που συνεχίζει να εμφανίζει AFib ακόμα και μετά από μια διαδικασία κατάλυσης; Κατά τη γνώμη μου, θα ήταν καλύτερο να ξεκινήσετε πρώτα με τις τροποποιήσεις του τρόπου ζωής, όπως αυτές που αναφέρονται παραπάνω, η απώλεια βάρους ή η θεραπεία της άπνοιας ύπνου μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά στη βελτίωση των συμπτωμάτων του AFIb. Πολλοί ασθενείς πραγματοποιούν πολλαπλές διαδικασίες αφαίρεσης επειδή μια υποκείμενη κατάσταση υγείας δεν αντιμετωπίζεται σωστά. Εάν κανένα από αυτά τα φάρμακα για τον τρόπο ζωής δεν ισχύει για εσάς, μερικές φορές θα χρειαστούν πρόσθετες διαδικασίες αφαίρεσης. Συζητείτε πάντα με το γιατρό σας ποιες θεραπευτικές επιλογές είναι κατάλληλες για εσάς.

Ας ελπίσουμε ότι αυτό το άρθρο μπορεί να είναι χρήσιμο για εσάς εάν είχατε μια διαδικασία κατάλυσης και εξακολουθείτε να αγωνίζεστε με συμπτώματα AFib, συζητήστε με το γιατρό σας ποιες είναι οι σωστές θεραπευτικές επιλογές για εσάς. Επιπλέον, εάν ψάχνετε για ένα διαδικτυακό πρόγραμμα που θα σας βοηθήσει να εφαρμόσετε αυτές τις τροποποιήσεις του τρόπου ζωής στη ζωή σας και να βελτιώσετε το ποσοστό επιτυχίας από τυχόν διαδικασίες κατάλυσης, ρίξτε μια ματιά στο πρόγραμμά μου, Πάρτε τον έλεγχο του AFib.