Wat u moet weten over atriale flutter

Terwijl atriale fibrillatie (Ook bekend als AFib) is een van de bekendere hartritmestoornissen, maar het is niet de enige. Een andere veel voorkomende hartritmestoornis wordt atriale flutter genoemd. Beide hartritmestoornissen kunnen een snel hart veroorzaken verhogen en het risico vergroten voor een beroerte. Er zijn zoveel overeenkomsten dat ik atriale flutter vaak de neef van atriale fibrillatie noem.

Hoewel atriale flutter veel overeenkomsten vertoont met AFib, zijn er enkele belangrijke verschillen die besproken moeten worden.

Wat is atriale flutter?

Normaal klopt uw ​​hart tussen de 60 en 100 keer per minuut. De normale hartslag begint met een elektrisch signaal dat wordt uitgezonden vanuit een klein gebied in de rechter bovenkamer van uw hart (atrium), de sinusknoop. De elektrische impuls gaat vervolgens door de hartspier, waardoor deze samenknijpt.

In de meest typische vorm van atriale flutter, er ontstaat een kortsluiting waardoor het elektrische signaal snel door het rechter atrium kan reizen met een typische snelheid tussen 240 en 340 contracties per minuut. Deze snelle samentrekkingen kunnen voorkomen dat de kamers zich tussen de hartslagen volledig vullen. Er zijn ook minder vaak voorkomende vormen van atriale flutter waarbij de kortsluiting zich in het linker atrium voortplant, en niet in het rechter atrium. Het hebben van atriale flutter in het rechter atrium is echter een meer typische vorm van atriale flutter.

Trending

Helpt een pacemaker AFib? Inzicht in de rol bij hartritmebeheer

De lagere kamers van het hart, de ventrikels, kloppen ook sneller dan normaal. Gelukkig kloppen ze meestal niet zo snel als de boezems. Vaak bereikt slechts elke tweede slag vanuit de atria de ventrikels. Dit resulteert er nog steeds in dat het hart tussen de 120 en 170 keer per minuut klopt. Deze snelle hartslag in de ventrikels kan dan leiden tot soortgelijke symptomen van AFib, met hartkloppingen of kortademigheid.

Atriale flutter versus atriale fibrillatie: wat is het verschil?

Atriale flutter en atriale fibrillatie zijn beide soorten aritmieën (abnormale hartritmes). Ze worden beide veroorzaakt als er problemen zijn met de elektrische impulsen van de bovenste kamers van het hart, waardoor de hartspier samentrekt. Dit veroorzaakt de hart sneller kloppen dan normaal.

Veel van de symptomen van atriale flutter zijn vergelijkbaar met symptomen van AFib. De symptomen van snelle atriale flutter zijn vergelijkbaar met AFib met RVR.

Bij beide soorten aritmieën bestaat er ook een risico op de vorming van ongewenste bloedstolsels in het hart. Deze stolsels kunnen naar andere delen van het lichaam reizen en vast komen te zitten in kleinere bloedvaten. Net als bij AFib leiden deze bloedstolsels vervolgens tot een verhoogd risico op een beroerte. Bovendien zullen veel patiënten met atriale flutter ook bloedverdunnende medicijnen nodig hebben om het risico op een beroerte te verminderen, vergelijkbaar met AFib.

Patiënten met atriale flutter lopen ook een verhoogd risico om ook atriale fibrillatie te ontwikkelen. Over het algemeen komt AFib vaker voor dan atriale flutter.

Een groot verschil tussen de twee hartritmestoornissen is dat uw hartslag altijd onregelmatig is atriale fibrillatie, maar kan regelmatig of onregelmatig zijn met atriale flutter. Als iemand bijvoorbeeld een regelmatige vorm van atriale flutter heeft, is dat van een patiënt hartslag kan uren of zelfs dagen constant op 150 slagen per minuut blijven. Ondertussen, wanneer binnen boezemfibrilleren of een onregelmatige atriale flutter, zal de hartslag vaak van minuut tot minuut fluctueren.

Het atriale flutter-ECG

Hoewel de symptomen van atriale flutter vergelijkbaar kunnen zijn met die van atriale fibrillatie, zou uw arts de verschillende aritmieën moeten kunnen identificeren via een ecg die bij uw arts wordt uitgevoerd.

Bij het meest typische type atriale flutter begint een kortsluiting in het rechter atrium en beweegt zich in een herhaalde beweging tegen de klok in steeds opnieuw in het atrium. Dit geeft een karakteristiek 'zaagtand'-patroon op een ECG. De onderste lijn, zoals te zien in het onderstaande voorbeeld, demonstreert het 'zaagtand'-patroon.

Ondertussen, sindsdien boezemfibrilleren snelle, onregelmatige misfires uit meerdere delen van het atrium vertegenwoordigt, is er geen consistent patroon op het ECG te zien, zodat het er feitelijk uitziet als een kronkelige lijn aan de onderkant van de tracering.

De tekenen en symptomen van atriale flutter

Soms hebben mensen met atriale flutter dat wel geen uiterlijke symptomen at all.

Voor degenen die wel symptomen ervaren, zijn de symptomen grotendeels afhankelijk van hoe snel de ventrikels kloppen. Hoe hoger het percentage, hoe groter de kans dat u ongemakkelijke symptomen ervaart.

Enkele van de symptomen van atriale flutter kunnen zijn:

● Hartkloppingen (een gevoel van fladderen in de borst)

● Snel hartslag

● Pijn op de borst

● Kortademigheid

● Licht gevoel in het hoofd

● Vermoeidheid

● Lage bloeddruk

De meest voorkomende oorzaken van atriale flutter

Er zijn verschillende oorzaken en risicofactoren voor atriale flutter. Veel van deze risicofactoren zijn vergelijkbaar met de oorzaken van atriale fibrillatie.

U loopt een groter risico op het ontwikkelen van atriale flutter als u:

● Een voorgeschiedenis heeft van hartoperaties

● Als u een hartklepaandoening heeft

● Hartfalen heeft

● Als u een coronaire hartziekte heeft

● Bent een duursporter

● Een familiegeschiedenis hebben

Bijkomende risicofactoren voor atriale flutter en andere soorten hartziekten zijn onder meer:

● Oudere leeftijd

● Hoge bloeddruk

● Diabetes

● Obesitas

● Alcoholgebruik

● Longziekte (zoals COPD)

● Slaapapneu

● Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier)

Veel voorkomende behandelingen voor atriale flutter

De meest voorkomende behandelingen voor atriale flutter zijn vergelijkbaar met die gebruikt voor atriale fibrillatie: controleer de hartslag, herstel een normaal hartritme, voorkom ongewenste bloedstolsels en overweeg procedures zoals katheterablatie.

Beheers de hartslag

Soortgelijke behandeling van atriale fibrillatieis een van de eerste stappen bij de behandeling van atriale flutter het controleren van de snelheid waarmee de lagere kamers (ventrikels) samentrekken. Dit helpt het hart het bloed efficiënter rond te pompen.

Meestal gebeurt dit met medicijnen. Veelgebruikte medicijnen zijn onder meer calciumantagonisten, zoals diltiazem of verapamil, die de elektrische impulsen vertragen, of bètablokkers, zoals propranolol of atenolol. Wanneer de hartslag niet onder controle kan worden gehouden met bètablokkers of calciumantagonisten, kunnen aanvullende medicijnen zoals digoxine of amiodaron kan met voorzichtigheid worden gebruikt om de hartslag onder controle te houden.

Voorkom bloedstolsels

De huidige richtsnoeren raden aan om een antistollingsmiddel of bloedverdunner als bij u de diagnose atriumflutter is gesteld, op dezelfde manier als bij atriumfibrilleren. Hoe hoger het risico op een beroerte is, hoe waarschijnlijker het is dat bloedverdunners worden aanbevolen om het risico op een beroerte te verminderen.

Dit komt omdat atriale flutter het risico met zich meebrengt dat er ongewenste bloedstolsels ontstaan ​​als gevolg van de onregelmatige bloedstroom door het hart wanneer het niet normaal klopt, en omdat veel mensen met atriale flutter ook AFib hebben.

Herstel het normale hartritme

Sommige patiënten ervaren slechts af en toe atriale flutter (paroxysmaal) en kunnen mogelijk vanzelf terugkeren naar een normaal hartritme (sinus). Als het fladderen wordt veroorzaakt door een onderliggende medische aandoening, zoals een overactieve schildklier of een klepaandoening, kan het behandelen van die onderliggende aandoening een normaal hartritme herstellen, maar niet altijd.

Als ze niet onder controle kunnen worden gehouden met medicijnen, hebben sommige patiënten medische interventie nodig in de vorm van anti-aritmische medicatie, gesynchroniseerde cardioversie (een gecontroleerde elektrische schok) of katheterablatie.

Veelgebruikte anti-aritmische medicijnen omvatten medicijnen zoals amiodaron, flecaïnide, procaïnamide, of sotalol. Deze medicijnen kunnen bij 50-60% van de patiënten effectief zijn. Vaak kunnen deze anti-aritmische medicijnen helpen de patiënt uit de atriale flutter te halen en ook helpen de atriale flutter onder controle te houden hartslag tijdens atriale flutter.

Gesynchroniseerde cardioversie kan effectief zijn voor 75-90% van de patiënten. Dit houdt in dat de patiënt kortstondig wordt verdoofd en een elektrische schok wordt toegediend op een zeer specifiek punt in de elektrische activiteit van het hart om het normale sinusritme te resetten. Lees hier mijn artikel voor meer informatie over de details van cardioversies.

Een andere behandelingsoptie voor atriale flutter is katheterablatie, die ik hierna zal bespreken.

Atriale flutter-ablatie

Sommige patiënten met atriale flutter kunnen overwegen om een katheter ablatie uitgevoerd. Hierbij wordt een katheter via een kleine incisie in een ader nabij de lies ingebracht en vervolgens naar het rechter atrium van het hart geleid.

Deze katheter kan dan energie gebruiken om te vernietigen een klein stukje hartweefsel waardoor het atriale fluttercircuit in het rechter atrium wordt onderbroken. Dit herstelt een normaal hartritme en is succesvol bij ongeveer 90% van de patiënten. Patiënten kunnen doorgaans dezelfde dag van de procedure naar huis.

Ik benadruk patiënten altijd dat er een significant verschil is tussen een katheterablatie boezemfibrilleren versus een katheterablatie voor atriale flutter. Een katheterablatie voor de meest typische vorm van atriumfibrilleren is doorgaans een korte procedure van minder dan 1 uur, met een zeer hoog succespercentage van meer dan 90% en een veel lager risicoprofiel vergeleken met een ablatie voor atriumfibrilleren.

Veelgestelde vragen over atriale flutter:

Hoe ernstig is atriale flutter?

Atriale flutter kan een beroerte veroorzaken en de langetermijnfunctie van het hart verminderen, vergelijkbaar met boezemfibrilleren. Het is zeer ernstig en moet op de juiste manier worden behandeld om complicaties op de lange termijn te voorkomen.

Is atriale flutter erger dan AFib?

Beide aandoeningen hebben een aanzienlijk verhoogd risico op een beroerte, zoals vermeld in dit artikel. Een goede eigenschap van atriale flutter is dat deze meestal gemakkelijker te behandelen is dan atriale fibrillatie. Bovendien kan een katheterablatieprocedure voor typische atriale flutter een zeer hoog succespercentage hebben.

Kan atriale flutter vanzelf verdwijnen?

Atriale flutter kan komen en gaan, en vanzelf stoppen, vergelijkbaar met paroxysmale atriale fibrillatie. Wanneer atriale flutter wordt veroorzaakt door een omkeerbare etiologie, zoals hyperthyreoïdie, kan het corrigeren van de onderliggende aandoening ook de atriale flutter corrigeren.

Als atriale flutter echter onbehandeld blijft, kan dit het risico op een beroerte en congestief hartfalen vergroten. Bovendien blijft de langere atriale flutter onbehandeld en bestaat er ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van atriale fibrillatie.

In beoordeling

Atriale flutter is een soort onregelmatige hartslag die sterk lijkt op boezemfibrilleren. Ze delen vergelijkbare symptomen en behandelingen.

Een groot verschil is dat patiënten met atriale flutter soms nog steeds een regelmatige hartslag kunnen hebben, terwijl de hartslag bij AFib altijd onregelmatig is.

 De meest voorkomende behandelingen voor atriale flutter omvatten het beheersen van de hartslag, het herstellen van een normaal hartritme en het voorkomen van ongewenste bloedstolsels.

Veelgebruikte procedures om een ​​normale hartslag te herstellen, zoals een elektrische cardioversie of katheterablatie, hebben doorgaans een zeer hoge slaagkans voor atriale flutter.

Bespreek, zoals altijd, de behandelingsopties met uw arts, zodat u kunt beslissen welke behandeling het beste voor u is.