Bloedverdunners voor AFib: welke is geschikt voor u?

Lees meer over bloedverdunners voor AFib in dit artikel. Anticoagulantia of “bloedverdunners” zijn medicijnen die de natuurlijke stollingsprocessen van het lichaam helpen verminderen. Ze kunnen het risico op ongewenste stolsels veroorzaakt door boezemfibrilleren (AFib) die beroertes kunnen veroorzaken.

Als bij u de diagnose AFib is gesteld, wil uw cardioloog u mogelijk een bloedverdunner voorschrijven als onderdeel van uw behandeling behandeling.

Er zijn momenteel vijf bloedverdunners op de markt die zijn goedgekeurd om een ​​beroerte bij patiënten met AFib te helpen voorkomen. Uw arts zal u helpen bij het kiezen welk medicijn voor u geschikt is.

In dit artikel vergelijken we de beschikbare bloedverdunners voor AFib.

Waarom krijgen patiënten met boezemfibrilleren bloedverdunners voorgeschreven?

In atriale fibrillatie, de bovenste kamers van het hart (de boezems genoemd) kloppen onregelmatig. Dit kan plotseling veroorzaken symptomen zoals hartkloppingen, kortademigheid of flauwvallen.

Trending

Helpt een pacemaker AFib? Inzicht in de rol bij hartritmebeheer

Een van de grootste risico's van AFib is dat het onregelmatige ritme van het hart ervoor kan zorgen dat stilstaand bloed zich lang genoeg in de bovenste kamers van het hart ophoopt om te gaan stollen.

Dit stolsel kan vervolgens door uw bloedbaan reizen en vast komen te zitten in een van de kleinere bloedvaten van het lichaam. Afhankelijk van waar het bloedstolsel vast komt te zitten, kan dit leiden tot: beroerte. Helaas kan een beroerte als gevolg van AFib meer invaliderend zijn in vergelijking met andere soorten beroertes.

Uw arts zal waarschijnlijk een antistollingsmiddel voorschrijven om het vermogen van uw lichaam om bloedstolsels te vormen te verminderen. Dit verkleint de kans dat uw lichaam een ​​ongewenst bloedstolsel maakt dat een beroerte of andere problemen veroorzaakt.

Wat zijn de goedgekeurde bloedverdunners voor AFib?

Warfarine

Warfarine, ook bekend onder de merknaam Coumadin, is een bloedverdunner die in 1954 voor het eerst werd goedgekeurd voor gebruik in de VS. Patiënten nemen het eenmaal per dag in.

Het nadeel van warfarine is dat er regelmatig bloedonderzoek nodig is om de dosering aan te passen. Je moet er ook voor oppassen dat je geen drastische veranderingen aanbrengt in de hoeveelheid vitamine K-rijk voedsel (zoals spinazie, sla of broccoli) die je doorgaans consumeert.

Studies hebben gevarieerd in het beschrijven van het aantal ernstige bloedingen geassocieerd met warfarine, maar de meeste zijn gevonden tussen 2.4-8.1% risico per jaar. Er was een 1.6% per jaar risico van een beroerte.

De bloedverdunnende effecten van warfarine kunnen snel worden teruggedraaid met een injectie met vitamine K.

Pradaxa

Pradaxa (dabigatran) werd in oktober 2010 door de Food and Drug Administration goedgekeurd om een ​​beroerte te voorkomen bij patiënten met atriumfibrilleren. Het was het eerste medicijn dat werd goedgekeurd in de categorie van de nieuwere directe orale anticoagulantia. Verschillende aanvullende medicijnen werden later in de daaropvolgende jaren goedgekeurd.

Het is een pil voor tweemaal daags. Er zijn geen verplichte routinematige bloedonderzoeken en geen dieetbeperkingen voor Pradaxa.

Uit eerdere onderzoeken is gebleken dat er bij gebruik van Pradaxa een risico van 1.12% op een beroerte en een risico van 3.47% per jaar op ernstige bloedingen bestaat.

Pradaxa heeft een goedgekeurd omkeermiddel dat kan worden gebruikt om de effecten ervan in een noodsituatie ongedaan te maken, genaamd Praxbind. Het wordt intraveneus toegediend en wordt dus alleen in een gezondheidszorgomgeving toegediend.

Xarelto

Xarelto (rivaroxaban) is gemaakt door Bayer en wordt op de markt gebracht door Janssen Pharmaceuticals in de VS. Het werd in november 2011 in de VS goedgekeurd voor vermindering van het risico op een beroerte bij AFib.

Xarelto wordt eenmaal daags bij het avondeten ingenomen. Er zijn geen routinematige bloedonderzoeken vereist of dieetbeperkingen. De eenmaaldaagse dosering van Xarelto is voor veel patiënten aantrekkelijk.

Eerdere onderzoeken hebben bij gebruik van Xarelto een risico van 1.7% per jaar op een beroerte en een risico van 3.6% per jaar op ernstige bloedingen gevonden.

Andexxa is een omkeringsmiddel dat is goedgekeurd voor gebruik in noodgevallen om Xarelto tegen te gaan.

Eliquis

Eliquis (apixaban) is ontwikkeld door Bristol-Myers Squibb en Pfizer en werd in december 2012 in de VS goedgekeurd voor het verminderen van het risico op een beroerte bij patiënten met atriumfibrilleren, na voltooiing van de klinische studie ARISTOTLE.

Eliquis is een pil die tweemaal daags wordt ingenomen, met of zonder voedsel. Er zijn geen verplichte routinematige bloedonderzoeken en geen dieetbeperkingen.

Eerdere studies hebben een risico van 1.27% per jaar op een beroerte en een risico van 2.13% per jaar op ernstige bloedingen gevonden bij patiënten die Eliquis gebruiken. Het lagere aantal ernstige bloedingen in vergelijking met andere bloedverdunnende medicijnen is een belangrijke reden waarom Eliquis een van de meest voorgeschreven bloedverdunners voor AFib is.

Andexxa is ook door de FDA goedgekeurd om Eliquis ongedaan te maken in een noodsituatie.

Lees hier meer over de bijwerkingen van Eliquis.

Savaysa

Savaysa (edoxaban) is een directe factor Xa-remmer die in 2011 werd ontwikkeld door het Japanse farmaceutische bedrijf Daiichi Sankyo. Het werd in januari 2015 goedgekeurd voor gebruik in de VS.

Het is een pil voor één keer per dag. Er zijn geen routinematige bloedonderzoeken of voedselbeperkingen met Savaysa.

Eerdere onderzoeken hebben aangetoond dat er bij gebruik van Savasa een risico van 3.1% per jaar bestaat op ernstige bloedingen en een risico van 1.2% op een beroerte.

Er bestaat momenteel geen goedgekeurd reversibel middel voor Savaysa, hoewel Andexxa momenteel wordt onderzocht.

Eliquis versus Xarelto – Wat kies ik voor mijn patiënten?

Eliquis en Xarelto zijn veruit de meest voorgeschreven bloedverdunners voor AFib in de Verenigde Staten. Over het algemeen worden ze doorgaans goed verdragen en vormen ze een voorkeursstatus in veel geneesmiddelenplannen op recept.

Er is over het algemeen geen directe onderlinge vergelijking geweest van de nieuwere bloedverdunnende medicijnen. De grootste vergelijking is echter de ARISTOPHANES-onderzoek uit 2018. Dit was een retrospectief onderzoek van gepoolde gegevens uit Medicare-patiëntgegevens van 2013-2015. In deze zeer grote studie werden ruim 434,000 patiënten geïncludeerd. Hier volgt een samenvatting van de belangrijkste bevindingen:

Over het algemeen hebben nieuwere bloedverdunners in bijna elk onderzoek consequent beter gepresteerd dan warfarine als het gaat om het verminderen van het risico op een beroerte, met een lager aantal ernstige bloedingen, waaronder intracraniale bloedingen.

Welke bloedverdunner ik kies voor mijn patiënten hangt van verschillende factoren af. Voor patiënten met een grote bezorgdheid over het bloedingsrisico zal ik waarschijnlijk voor Eliquis kiezen, omdat meerdere onderzoeken een lager risico op ernstige bloedingen hebben aangetoond. Er zijn echter enkele indicaties, zoals patiënten met diabetes of ernstig zwaarlijvige patiënten waarvoor Xarelto enkele gunstige gegevens heeft. Ook factoren zoals leeftijd, gewicht of de aanwezigheid van een onderliggende nierziekte kunnen van invloed zijn op de medicatie of de dosering van een bepaalde bloedverdunner die ik voor mijn patiënt kies.

Een andere factor waarmee rekening moet worden gehouden, zijn uiteraard de kosten. Al deze medicijnen sluiten contracten af ​​met verzekeringsmaatschappijen, wat leidt tot een breed scala aan eigen kosten voor deze medicijnen. Welke van deze medicijnen ook de voorkeur heeft en de lagere kosten voor de patiënt zullen waarschijnlijk ook een rol spelen in mijn beslissing.

Lees hier meer over de spaarplannen van Eliquis.

Lees hier meer over de spaarplannen van Xarelto.

Ik zal mijn patiënten verreweg Eliquis of Xarelto voorschrijven, omdat nieuwere bloedverdunners consistente gegevens hebben die een gunstige vermindering van het risico op een beroerte en een lager bloedingsrisico aantonen in vergelijking met warfarine. Over het algemeen is de enige keer dat ik tegenwoordig warfarine voor niet-valvulaire AFib voorschrijf om kostengerelateerde redenen. Er zijn enkele patiënten bij wie de nieuwere bloedverdunners een eigen bijdrage hebben die te hoog voor hen is.

Uiteindelijk is het een individuele beslissing welke medicatie het beste voor u is, rekening houdend met uw specifieke omstandigheden. Bespreek dus zoals altijd met uw arts welke medicatie voor u de beste optie is.

Kan aspirine worden gebruikt als bloedverdunner voor AFib?

Aspirine is een geneesmiddel tegen bloedplaatjes. Dit betekent dat het voorkomt dat de bloedplaatjes in het bloed samenklonteren en een stolsel vormen.

Monotherapie met aspirine, of het gebruik van aspirine op zichzelf, was voorheen een optie voorkomen ongewenste bloedstolsels bij atriale patiënten fibrillatie.

Uit verdere onderzoeken is echter gebleken dat aspirine alleen niet effectief is in het verminderen van het risico op een invaliderende beroerte en het wordt niet langer aanbevolen.

Vorige studies vergelijking van aspirine-monotherapie met warfarine hebben ontdekt dat aspirine “consequent en substantieel minder effectief” is dan warfarine bij het verminderen van beroertes als gevolg van bloedstolsels bij patiënten met AFib.

Zijn er natuurlijke bloedverdunners voor AFib?

Er zijn verschillende kruiden en andere voedingsmiddelen die van nature stoffen bevatten die het bloed verdunnen en de stolling verminderen. Veel patiënten vragen zich af of deze kunnen worden gebruikt in plaats van voorgeschreven bloedverdunners.

Hoewel er meerdere zijn natuurlijke behandelingsopties die de symptomen van atriale fibrillatie aanzienlijk kunnen verbeteren en die klinisch zijn getest om de symptomen van AFib te verminderen, kan niet hetzelfde worden gezegd als het gaat om het verminderen van het risico op een beroerte. Bloedverdunners op recept zijn in klinische onderzoeken bij honderdduizenden patiënten getest en het is gebleken dat ze het risico op een beroerte consequent verminderen. Hetzelfde kan niet gezegd worden over natuurlijke bloedverdunners.

Hoewel het aanpassen van uw dieet om uw gezondheid te verbeteren wordt aangemoedigd, kan het om een ​​aantal redenen helaas geen anticoagulantia vervangen om het risico op een beroerte door AFib te verminderen:

● Natuurlijke bloedverdunners zijn nooit getest in vergelijking met voorgeschreven bloedverdunners bij patiënten met atriumfibrilleren, dus we weten niet hoe goed ze zouden werken.

● Er zijn geen gestandaardiseerde doseringen voor bloedverdunners uit kruiden/voedsel, dus we weten niet hoeveel u moet innemen.

● Supplementen kunnen per merk variëren in de hoeveelheid actief ingrediënt, dus het ene merk kan sterker of zwakker zijn dan het andere, zelfs als het hetzelfde kruid of hetzelfde supplement is.

●      In zeer beperkte gegevens Wat betreft nattokinase, een populaire natuurlijke bloedverdunner, hebben diermodellen uitgevoerd op konijnen aangetoond dat nattokinase aanzienlijk zwakker is dan aspirine in termen van de bloedverdunnende effecten. Zoals ik hierboven heb besproken, wordt aspirine niet langer aanbevolen voor het verminderen van het risico op een beroerte vanwege de relatief zwakke bloedverdunnende effecten.

Dus ter voorkoming van bloedstolsels als gevolg van atriale fibrillatie, je zult je aan voorgeschreven medicijnen willen houden. Deze sterkere bloedverdunners zijn onderzocht bij honderdduizenden patiënten en er is consequent aangetoond dat ze het risico op een beroerte bij patiënten met atriumfibrilleren verminderen.

In beoordeling

Er zijn een aantal bloedverdunners voor AFib beschikbaar. Alle medicijnen hebben hetzelfde doel: het verminderen van het risico op het ontwikkelen van ongewenste bloedstolsels als gevolg van atriale fibrillatie.

Hoewel warfarine het oudste en langst bestudeerde geneesmiddel is, zijn routinematige bloedonderzoeken en dosisaanpassingen vereist. Er zijn ook verschillende dieetbeperkingen.

Nieuwere medicijnen zoals Eliquis, Xarelto, Pradaxa en Savaysa vereisen geen routinematig bloedonderzoek of dieetbeperkingen en zijn de klasse van medicijnen geworden die het meest worden voorgeschreven voor AFib.

Warfarin, Eliquis, Xarelto en Pradaxa hebben allemaal goedgekeurde omkeermiddelen. Savaysa nog niet, maar er wordt onderzoek naar gedaan.

Uw arts zal uw levensstijl en de voor- en nadelen van elk van deze geneesmiddelen met u bespreken en u helpen beslissen welke bloedverdunner voor u geschikt is.